สถานที่ที่เมื่อหลายพันล้านปีก่อน มีเพียงสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวอาศัยอยู่เท่านั้น พร้อมทั้งฝุ่นละอองจากการเปลี่ยนแปลงของโลกในยุคเริ่มแรก !
เมื่อเวลาผ่านไป พัดเม็ดทรายวันแล้ววันเล่า ทะเลทรายอาจกลายเป็นทะเลเขียวมรกต สาหร่าย พืชน้ำ หลากหลายชนิด และเมื่อเวลาหมุนเวียนจนถึงจุดๆหนึ่ง วิถีชีวิตของมนุษย์ก็เริ่มต้นขึ้น ...
ณ ประเทศไทย ในยุคที่คนสมัยใหม่อาจเรียกว่า 'ล้าหลัง เชยเป้ยเห่ย' :)
ณ ตลาดสมัยก่อน ทางเดินของชีวิตในสมัยที่ผ้านุ่ง โจงกระเบนยังเป็นที่นิยม
ไม่มีใครจะสามารถแยกพุทธศาสนาที่คนไทยเลื่อมใสมาช้านาน ออกจากชีวิตประจำวันของพวกเขาได้
และนี้คือภาพที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไปในสมัยนี้
อิริยาบถของชายที่ใส่บาตรเขาย่อตัวลงต่ำ เพื่อแสดงความนอบน้อมต่อบรรพชิต
แต่งกายเรียบร้อยมิดชิด ผ้าที่ชายชาวบ้านห่มเฉวียงบ่า เป็นการห่มแบบแสดงคารวะ
รูปคนกำลังตำข้าวและฝัดข้าว
รูปเรือนแพ
ปัจจุบัน เปรียบเทียบกับอดีตที่งดงาม
ตลาด
ตักบาตร
คนตำข้าว
เรือนแพ
* ต้องขอบคุณคนไทย ที่ไม่ว่าจะสมัยไหน เทคโนโลยีเข้ามามากน้อยเพียงใด ยังธำรงอยู่ซึ่งวัฒนธรรมได้ คุณคิดว่ามันยากไหม ? กับการที่รักษาวัฒนธรรมมาได้ไม่ว่าเวลานั้นผ่านมากี่ร้อยปี :)
หากคุณไม่สามารถทำได้ขนาดนี้ ... คุณเพียงไม่ทำลาย
'วัฒนธรรมไทยก็จะคงอยู่ตราบนานเท่านาน'